Ζήτησε αέρα η ψυχή
 και βγήκε για σεργιάνι
 ρούφηξε νύχτα αλμυρή
 κι άναψε πυροφάνια.

Μαγεύτηκαν τα μάτια μου
 απ’του ουρανού τα φώτα 
αρνήθηκα τα δίχτυα μου
 ξέφυγα από τη ρότα

Είδα αερικά να με καλούν
 στου ασημιού την επιφάνεια
 Ποσειδώνες να χαμογελούν 
βγάζοντας με απ΄τα λιμάνια

Άφησα βάρκα και πανιά
 και με την πρώτη γύμνια 
μες τη γραμμή την ασημιά
 βούτηξα με τα δελφίνια

Έτσι στη φεγγαρόστρατα
 πλανήθηκα τρεις νύχτες
 την τέταρτη αμίλητα
 είπανε καληνύχτες.